Categorie: Stem van God

Geplaatst op

Dromen

Jakob was weggevlucht van zijn ouderlijk huis omdat zijn broer hem wilde doden. Zo was hij onderweg naar Haran. Terwijl hij opreis was werd het donker en ging hij overnachten. Terwijl hij sliep had hij een droom en zag de hemel open en de Here God zittende op de troon in de hemel. Er was een grote trap omhoog vanaf de plaats waar hij sliep en de engelen van God waren bezig om naar boven en naar beneden te bewegen op die trap. God sprak met Jakob en deelde zijn belofte met de grootvader van Jakob Abraham. God zei “Jakob deze belofte is ook voor jou.”
Dit verhaal was altijd voor mij het verhaal van de droom van Jakob, totdat ik het echt ging studeren en ontdekte dat het God was die zijn eigen droom voor Abraham, Izaak en jakob deelde met Jakob. Het was niet alleen een droom over hen maar over alle volkeren en alle geslachten van de aarde. Als ik het goed leest gaat het er om dat God alle volkeren en hun kinderen wil zegenen en de afstammelingen van Israël ervoor wilt gebruiken! Dat houdt ook een belofte en een zegen in voor ons. Iets van dit geluid klinkt door in

Psalm 67
1 Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een psalm, een lied.
2 God, wees ons genadig en zegen ons,
laat het licht van uw gelaat over ons schijnen, sela
3 dan zal men op aarde uw weg leren kennen,
in heel de wereld uw reddende kracht.

4 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
5 Laten de naties juichen van vreugde,
want u bestuurt de volken rechtvaardig
en regeert over de landen op aarde. sela
6 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
7 De aarde heeft een rijke oogst gegeven,
God, onze God, zegent ons.
8 Moge God ons blijven zegenen,
zodat men ontzag voor hem heeft
tot aan de einden der aarde.

Verder doordenkend maakte het een enorme verlangen bij mij los dat ook bij ons in de gemeente een plaats zal zijn waar mensen weer gaan dromen; en dat God zijn eigen droom voor de volkeren en voor de personen zelf in hun harten kan leggen.

Geplaatst op

God van Doorbraak 4

Gideon werd door God enorm aangeraakt. Hij was zich aan het verstoppen voor de Midjanieten in een wijnpers toen de Here God hem riep. De Here zei tegen Gideon. “ Ik groet je Dapper held. Man die uitzonderlijke heldhaftige daden gaan doen.” Voor Gideon waren het hele grote lege woorden. Hij worstelde met heel veel onzekerheden en vragen. Dan openbaart God zich aan Gideon en ontdekt Gideon door de openbaring van God dat Gods persoonlijkheid “Vrede” is. Hij bouwt een altaar en noemt die ook “Jahweh Shalom” De Here is Vrede – een hele indrukwekkende openbaring. Niet God geeft vrede, maar de Here is Vrede- de bron de oorsprong de vindplaats van vrede. Vanuit deze basis openbaring moest Gideon gaan functioneren. Ineens ging Hij ook Gods’ stem beter verstaan. Zo begon Gideon ook, maar door onzekerheid en vrees deed hij zijn eerste opdracht s’nachts. De tweede vroeg hij God tweemaal om een bevestiging. Nu nam God hem bij de hand en toonde hem dat het niet door kracht of geweld zijn volk bevrijd maar door Zijn wonderbaarlijke ingrijpen. Van een leger van tweeëndertigduizend bleef er tienduizend over. Dan nam de Here het een stapje verder en van de tienduizend selecteerde de Here er uiteindelijk driehonderd man. Hierdoor wilde de Here aantonen dat Hij de bevrijder is en zelf een doorbraak te weeg brengt. Een geweldige overwinning werd behaald. Gideon leerde een enorme geestelijk les – een geestelijke les die voor het gehele volk zouden moeten gelden. Gideon ging echter een priesterlijke kleed “Efod” maken van zijn deel van de buit. Daardoor had hij een methode bij hem om met zekerheid de wil van God te kunnen bepalen. Ondanks de openbaring van God ondanks de geweldige overwinning bleef Gideon steken in zijn eigen onzekerheid en werd het hem later en het volk tot een valkuil. Lessen voor ons om ons niet te laten regeren door onze onzekerheden en vrees maar juist door de Vrede die alle verstand te boven gaat. Jezus heeft het oude openbaring van “Jahwe is Vrede” vervuld. Hij is de Vredevorst die geboren is en beloofd heeft. Mijn vrede geef ik u, altijd en onder alle omstandigheden!

Geplaatst op

Geestelijke Erfenis

We ontdekken een aantal lijnen die vanaf het allereerste begin rechtdoor de Bijbel heen lopen. Je zou het ook sleutelgedachten kunnen noemen. Het verbond is een sleutel gedachte in de Bijbel de Rechtvaardiging. De Messiaanse Lijn, maar ook de gedachte aan een erfenis. God heeft een verbond met Abraham gesloten en aan hem en zijn nazaten een erfenis belooft. Een erfenis in het land Kanaän die heden Israël heten. Voor elke zoon van Israël (Jacob) was er een erfenis weg gelegd. Elke stam kreeg zijn eigen gedeelte door de lot aan hen toegewezen. Het was een eeuwige erfenis. Jozua kreeg het opdracht om het volk met alle verschillende stammen te helpen om hun erfenis in bezit te nemen. Zo begon de inname van het land. Er waren grote overwinningen maar er waren ook nederlagen. De erfenis was echter verzekerd. Gods beloften zijn voor eeuwig en zijn roeping en gaven onberouwelijk. Alleen niet alle stammen hebben al hun eigendom in bezit genomen. Soms werd een erfdeel door strijd van de rechtmatige bezitter afgenomen. Dan was veel strijd nodig om weer alles in bezit te nemen. Tijdens de heerschappij van Koning David heeft het volk de volle eigendom in bezit kunnen nemen. David zegt erover: Mijn erfdeel bekoor, het is liefelijk  wat heeft de Here mij bijzonder gezegend. Als Christen zijn deze beelden van onze geestelijke erfenis. Hebben wij volledig bezit genomen van alles wat door het verbond onze eigendom is? Velen hebben nooit geleerd dat zij een erfenis al in dit leven hebben en eeuwig leven in het leven hierna. Gods plan en doel in het leven is dat we in het hier en nu zullen leven binnen onze erfenis.

Geplaatst op

Einde van het Jaar

Er komt altijd een einde aan alle dingen. Zo schrijft ook de prediker. Alleen bij de Vader in Zijn huis zal daar nooit een einde komen. Dan zullen tijd en eeuwigheid samen vallen, maar tot die tijd leven we met eindes. Tijdperken die voorbij gaan. Voor alles echter wat er voorbijgaat is er altijd een nieuw begin. Het is waar in het gewone leven maar het is vooral waar in het geestelijke leven. Het is niet altijd even makkelijk om de zin van alle gebeurtenissen te achterhalen. Het is alleen God die het einde weet van het begin Pred. 3:11. Wanneer we terugkijken naar het afgelopen jaar dan waar er hele verdrietige momenten maar ook hele mooie momenten van geboorten. Huwelijke die voltrokken waren en hele bijzondere gebedsverhoringen. Daar kunnen wij naar kijken en met heel ons hart de Here voor danken. Hij is en blijft de eeuwige die trouw is en blijft tot in alle eeuwigheden.
“Jesus is gisteren, vandaag hetzelfde tot in eeuwigheid.”

Geplaatst op

Laatste dag in Myanmar

LAATSTE DAG MYANMAR
Gister de laatste trainingen gegeven, het was een goede dag, soms hadden we wel moeite ermee of alles, wat we wilde communiceren, ook overkwam. We hebben met heel veel mensen gebeden, soms zag je tranen of duidelijke manifestaties. Andere keren waren de mensen heel stoïcijns, die het gebed onderging, later als zij mogen getuigen komen de verhalen los. Zo waren we in een klein kerkje op zondag de eerste vrouw voor wie we baden onderging het gebed zonder een kik te geven. Met een strakke gezicht ging zij weer zitten. Daarna baden we met anderen en begon er emotie los te komen, een vrouw ging vallen onder de kracht van de Heilige Geest. We vroegen mensen om te getuigen toen begon de verhalen. De vrouw voor wie we het allereerst gebeden hebben was in de gloria. Zo dankbaar zo blij sprak ze over de kracht van God die over haar kwam en dat zij opgelucht en blij voelde en dat ze een aanraking had en genezen was. We hadden heel veel profetische woorden voor mensen. Vincent heeft een aantal keer gesproken over het Vaderhart van God. Magda heeft vaak gedeeld over het geloof en het beeld van een trechter gebruikt om uit te leggen hoe barrières in ons leven Gods werk kan verhinderen. De team van Willem Plaizier hebben heel veel bevrijdingen gezien. In totaal hebben we 21 kerken bezocht als team. We trokken soms op in teams van drie personen en dan weer in teams van 4 personen. Iedereen moest zich voorbereiden om wat te delen, of een schriftwoord of een profetie. Soms gaf de Heilige Geest visioenen bijna iedereen in de groep getuigde van visioenen. Coen trok met ballonen of een waterpistool de aandacht en brak de ijs bij mensen om dan keihard het evangelie te brengen. Anneke en Heather baden vaak heel lang met mensen en er gebeurde altijd wat. Het was heel mooi om te zien Rianne met al die oude mensen meedeed. Soms had ze een woord zelfs gewoon een knuffel en mensen werden aangeraakt en vielen onder de kracht van de Heilige Geest. Telkens was ik ontroerd door de dankbaarheid wanneer we afscheid moesten nemen. Vandaag als laatste de stad in even toerist uithangen, en tempels kijken en kadotjes kopen. Heerlijk neuzen in winkels stalletjes, maar de warmte maakt je zo moe, dan maar toch de Mall in duiken daar staat de airco aan!

20130301-071855.jpg

20130301-071933.jpg

20130301-072028.jpg

20130301-072151.jpg

20130301-072231.jpg

Geplaatst op

Toeter de Toet

Communicatie is een kunst. Vandaag weer op stap naar een klein dorpje Mango village aan de overkant van de Yangon rivier buiten de hoofdstad Yangon. Voorbij de voorstad Insien staken we Yangon rivier over. Een prachtige spanbrug over een rivier breder dan de Waal. Alleen het asfalt heeft de aanslag van de hitte niet overleefd. Het gehele weg oppervlak is ongelijk en op sommige plaatsen zijn er diepe kuilen of juist weer bulten. We werden heen en weer in de auto geslingerd. Van de ene kant naar de ander. De weg werd er niet beter op. Grote gaten en stukken asfalt en beton die helemaal kapot gereden zijn met diepe gaten. Onze chauffeur scheurde van links naar rechts over de weg. Constant toeteren voor fietsen, scooters, voetgangers, riksja’s en andere weggebruikers. Er is een zekere patroon in het getoeter maar welke? Dat is mij een raadsel. Als je een voertuig of iets dergelijks met wielen wil passeren geef je een korte toeter, als je daarnaast rijdt geef je drie korte toeters en als je ze bijna gepasseerd hebt weer zo een kwartslag op maat getoeter. Maar indien een ander taxi ons wil passeren verandert het ritme en lijkt het meer op een claxonneer competitie die soms door de onze en soms door de ander gewonnen wordt. In de vorige blog heb ik al gemeld dat er inderdaad reden is voor dankbaarheid dat je weer heelhuids bent gearriveerd.

20130226-233435.jpg

20130226-233512.jpg

20130226-233526.jpg

Geplaatst op

Geloof 5

Abraham geloofde in God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend. Zo staat het in het oude Testament.  In het nieuwe Testament wordt dat verder uitgediept. Hij geloofde God en werd een vriend van God genoemd. Wat een geweldige getuigenis, God noemt Abraham Zijn vriend. Abraham wandelde door geloof en niet aanschouwen. Als vader voor alle gelovigen heeft hij een weg gebaand voor een ieder die gelooft. God geeft rijke beloften voor een ieder die in de voetsporen van Abraham wil wandelen in geloof.
In het Johannes Evangelie klinkt het als een refrein uit de mond van Jezus: Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven… Wie in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten…Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie gelooft, heeft eeuwig leven… Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien… Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven… Jezus riep en zeide: Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Mij, maar in Hem, die Mij gezonden heeft… Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en grotere nog dan deze, want Ik ga tot de Vader… Wie is het, die de wereld overwint, dan wie gelooft, dat Jezus de Zoon van God is? …Wie in de Zoon van God gelooft, heeft het getuigenis in zich; wie God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, omdat hij niet geloofd heeft in het getuigenis, dat God getuigd heeft van zijn Zoon…
Wat een rijkdom het lijkt bijna alsof de uitdrukkingen sterker worden en steeds meer geloof vraagt. Bij mij bewerkte het een ontroering Here “Ik Geloof!” en ik mag al deze beloften mij toe-eigenen. Wie gelooft heeft eeuwig leven. Wie gelooft overwint de wereld.
Immers het Schriftwoord zegt: Al wie op Hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen!

Geplaatst op

God houdt van Feesten 2 vervolg

God houdt van “UITBUNDIGE FEESTEN”.

Israël heeft de feesten altijd uitbundig gevierd. Dat begint al
in het voorjaar met Pesach. Pesach is niet ons Pasen, maar ons
Goede Vrijdag. Want op Pesach werd het Lam geslacht. Een lam dat
drie en een halve dag onder het volk was geweest. En dat had als
betekenis: het lam was in het huis van een Joods gezin, om
“beproefd te worden of er iets verkeerds aan was”. Zo heeft ook
Jezus drie en een half jaar onder het joodse volk gewoond. En in
die tijd kon iedereen Hem beproeven of er iets zondigs in Hem
was. Jezus bleek in alles zonder vlek of rimpel te zijn. Daarom
kon Hij ook het Lam zijn dat onze zonden wegnam.

Toen stierf Jezus op Golgotha. Ik heb me er wel eens over
verwonderd waarom Jezus na de kruisdood niet onmiddellijk van het
kruis afkwam om te laten zien dat Hij God was. maar Jezus volgde
helemaal de Joodse traditie. In de Joodse traditie n.l. werd het
hel huis doorzocht of er iets bederflijks was, iets dat aan
gisting onderhevig was. Onze grote schoonmaak is daarvan
afgeleid. Als ze iets vonden dat aan bederf onderhevig was, werd
dat in een doos gestopt en in de grond begraven. Zo is Christus
begraven, om alle zonden volledig in de dood te brengen. Voelt u
hoe de feesten van Israël ons nu nog kunnen aanspreken?

Daarna kwam het feest van de eerstelingen, en dat is het feest
van Pasen, de Opstanding. Christus was de eersteling die opstond
uit de doden, en daarna in het glorielicht stond. Vijftig dagen
daarna wordt het Pinksteren. na de uittocht uit Egypte hebben
volgens de rabbijnen de Israëlieten door de woestijn gezeuld, tot
ze bij de Sinaï kwamen. Op die plaats komt Mozes met de wet naar
beneden van de berg. Maar het volk danste om het gouden kalf, en
er stierven op die dag drieduizend. Maar als op het Pinksterfeest
in Jeruzalem Petrus het evangelie verkondigt aan allen die in
Jeruzalem zijn, worden drieduizend Joden tot nieuw leven gebracht
in de Geest. “De wet verdoemt, maar de Geest maakt levend.”

Tenslotte komt er de cyclus van drie feesten in de zevende maand.
Het feest der bazuinen luidt in dat mensen tien dagen lang
nadenken over hun zonden. Het is een tijd van diepe inkeer die
eindigt in Yom Kippur, de Grote Verzoendag. Dan gaat de priester
de tempel binnen en sprengt het bloed op het deksel van de ark en
iedereen van het volk mag vergeving ontvangen. Weet u dat het
feest van Yom Kippur, wat zo ’n ernstige feest is, eindigt met
een enorme jubel, want het volk weet dat z’n zonden vergeven
zijn. Daarom kun je geweldig vreugde bedrijven, omdat de schuld
is weggedaan.

HET FEEST VAN DE TOEKOMST

Na Yom Kippur begint het feest van Sukoth, het feest van de
Loofhutten, en dat is het feest van de toekomst. Wij weten daar
nauwelijks raad mee als christenen. Wij kennen na Pinksteren
alleen nog maar kerst. Sukkoth, het Loofhuttenfeest, is de
afsluiting van een bepaalde tijd.Alle noten, vijgen, druiven,
gerst, haver, tarwe en  alle verdere vruchten zijn binnen
gehaald. Nu wacht men op een nieuwe tijd.

Het Loofhuttenfeest is het feest van de volkeren, voor u en voor
mij en Israël samen, om de Messias te gaan verwachten. Pasen is
een tijd om met Hem te sterven. Pinksteren is de tijd voor de
heer om zijn Geest te geven, en Loofhuttenfeest is de tijd om Hem
te verwachten. Sukkoth is een kleurrijk en blij feest. Er zijn
vele emotionele uitbarstingen in Jeruzalem. De Vreugde der Wet,
Simchat Thora, is er een onderdeel van. Dan dansen ze met de
wetsrollen in de armen door de straten. Ik herinner mij, dat toen
ik voor de eerste keer als gereformeerde man in aanraking kwam
met het Volle Evangelie, de spreker vroeg de mensen om hun Bijbel
omhoog te steken. Ik vond het erg moeilijk. Moet je zoiets nou
doen? Maar toen ik in Israël kwam zag ik dat mensen veel meer
doen dan allen de Bijbel omhoog steken. Zij dansen er mee door de
straten. Al die mensen hebben vreugde en hoop op de toekomst,
omdat ze eens met de Messias zullen zijn in het nieuwe Jeruzalem.
Ze wachten op een nieuw seizoen. Op een tijd waarin het zal zijn:
Christus(Messias) alles in allen. Jezus vond het Loofhuttenfeest
belangrijk. In Johannes 7 staat hoe hij eerst niet wilde gaan
naar het feest, zelfs zijn eigen broeders geloofden niet in Hem.

Maar op het heilige moment van het feest, op het moment waarop de
priester de gouden kan met water uit Siloam uitgoten  bij het
altaar, op dat stille moment, hoor je opeens een krachtige stem
spreken: “Indien iemand dorst heeft die kome tot Mij en drinke,
en stromen levend water zullen uit zijn binnenste vloeien”. Jezus
sprak; hij wees naar Jesaja 12 waar staat dat we met vreugde
water zullen scheppen uit de fonteinen van heil.

Loofhuttenfeest is een moment in de tijd. Joden hebben nooit
geweldige gebouwen gehad, ga maar kijken in Israël. Ze hebben
geen monumenten waarvoor je neer kunt knielen. Maar Joden leven
in de verwachting van de Messias. Sommige staan soms twee uur
lang bij de Klaagmuur te bidden “Messias Kom! Messias Kom!….”
En wij mogen dat met hen bidden en roepen:”Maranatha! Jezus kom!”

DE VREUGDE VAN DE WET

Vreugde der Wet is de laatste, de achtstedag van het
Loofhuttenfeest. Toen men een rabbijn vroeg waarom een achtste
dag was toegevoegd, zei Hij:”God is als een Koning, die zijn
kinderen uitnodigt voor een feest”. Wie zoiets hoort, begrijpt
dat  de Joden weet hebben van het mysterie van de komst van de
Messias, van het geheim van de vereniging van de Messias met
zijn volk. Een vereniging, die zal zijn als een bruiloft.

Op het feest Vreugde der Wet wordt n.l. de Thora, de wetsrol
rondgedragen onder een baldakijn, de chupah, die allen bij
trouwerijen wordt gebruikt, net alsof er een bruiloft aan de gang
is. Nu is het merkwaardige dat de Thora, “de bruidegom van het
feest” wordt genoemd. Alsof God als Bruidegom naar zijn volk
toekomt. De Thora is het beeld van Jezus Messias, die de wet
heeft vervuld, en die komen zal om zijn bruid te werven, en onder
zijn volk zal wonen, zal tabernakelen (Johannes 1).
Tijdens deit feest kwam de Joden Jezus vragen”wie bent u echt: De
Joden kwamen om Hem heen staan en vroegen: “Hoe lang houdt U ons
nog  in spanning? Als U de Christus bent, zeg het dan!”
(Johannes 10:22-24).  NU wilde zij het weten? Is de toekomst al
aangebroken. In Openbaring staat: de tent, de loofhut of suka,
van God is bij de mensen. God komt onder de mensen.Hij nodigt uit
tot die maaltijd. Hij wil dat we toekomstverwachting, hoop hebben
om eens bij Hem te zijn.
Daarom houdt God van feesten.

Geplaatst op

De Gemeente 4

In Nederland zijn er allerlei soorten gemeenten te vinden. Vele mensen hebben ook hun eigen voorkeur voor een gemeente en bij wie ze horen en bij niet. De gemeente is echter niet een uitvindsel van ons als mensen. God heeft een hele duidelijke plan en strategie voor de gemeente. Zoals David de tempelbouw voor zijn zoon heeft voorbereid zo heeft God de Vader in Christus Jezus ook de voorbereidingen getroffen voor de bouw van de gemeente een geestelijk huis. Het allerbelangrijkst van gemeente zijn is luisteren naar het Woord van God om zijn inzettingen te doen en luisteren naar de Stem van God. Elke persoon is uniek er zijn geen twee mensen die gelijk zijn. Elke mens heeft zijn eigen gaven en talenten. Zo geloof ik ook dat elke gemeente uniek is. Elke gemeente draagt iets van de DNA van Christus en heeft een eigen identiteit en een eigen doel door de Here God zelf bepaald. Het is daarom niet ons ijver, niet onze inzet niet onze goede werken maar het is de Here die door Zijn Heilige Geest de gemeente moet bouwen. “Als de HERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan; als de HERE de stad niet bewaart, tevergeefs waakt de wachter.” Ps127:1 De hoeksteen van de gemeente is Jezus Christus. Juist in de paastijd gedenken wij dat de steen door de bouwlieden veracht is de hoeksteen geworden.  Hij heeft ook beloofd voor zijn dood aan het kruis “Ik zal mijn gemeente bouwen en de poorten van de dodenrijk zal haar niet overweldigen.” Mat 16. Daarom blijft het ons lied en gebed. Bouw uw Kerk O Heer. Geef ons de wijsheid in deze tijd om de mensen te bereiken die u op oog heeft.

Geplaatst op

De Gemeente 3

Wie het boek Openbaringen leest, valt van de ene verbazing in de ander. We worden geconfronteerd met een aanbidding zo intens,  alles God looft die op de troon zit en het Lam. Het is een aangrijpende gezicht of visioen dat Johannes meemaakt. Lofliederen en aanbidding wisselen zich af met beelden van God overwinning in de toekomst. Dan komt er dat  geweldige moment in de toekomst een loflied over de Koningschap van onze God en de bruiloft van het Lam.  De bruid heeft haar gereed gemaakt haar jurk is voltooi, prachtige lichtgevende linnen, het straalt aan alle kanten, het weerspiegeld de heerlijkheid van de Vader en van de Zoon. De heerlijkheid van de hemel en van de schepping zoals het was voordat dood en ziekte, zonde en verval de wereld binnenkwam. Een heerlijkheid zo luisterrijk en geweldig dat Johannes moeite heeft woorden te vinden om het te omschrijven. Zo overweldigend is het  dat Johannes wilt  neervallen  in aanbidding voor de verteller. De bruidsjurk is versierd met de werken en de resultaat van de gemeente, de kerk op aarde. Johannes is er helemaal overweldigd door. Als we dat gewaad  herkennen als resultaat van alles wat we doen in de gemeente. Dan gaat het ons verstand en begrip te boven. Zo spreekt Paulus ook over ons bestemming als individuen maar ook als gemeente – bestemd om goede daden te doen die God van te voren bereid heeft. De daden als versiering van het bruid van het Lam.
Wat een geweldige beeld! De vijand van God en de aanklager probeert ons constant te vernederen en terug te houden en kleinerend te spreken over elkaar en over de kerk in het algemeen. Johannes zag het resultaat van gemeente zijn en werd met ontzag vervuld.