Toeter de Toet

Communicatie is een kunst. Vandaag weer op stap naar een klein dorpje Mango village aan de overkant van de Yangon rivier buiten de hoofdstad Yangon. Voorbij de voorstad Insien staken we Yangon rivier over. Een prachtige spanbrug over een rivier breder dan de Waal. Alleen het asfalt heeft de aanslag van de hitte niet overleefd. Het gehele weg oppervlak is ongelijk en op sommige plaatsen zijn er diepe kuilen of juist weer bulten. We werden heen en weer in de auto geslingerd. Van de ene kant naar de ander. De weg werd er niet beter op. Grote gaten en stukken asfalt en beton die helemaal kapot gereden zijn met diepe gaten. Onze chauffeur scheurde van links naar rechts over de weg. Constant toeteren voor fietsen, scooters, voetgangers, riksja’s en andere weggebruikers. Er is een zekere patroon in het getoeter maar welke? Dat is mij een raadsel. Als je een voertuig of iets dergelijks met wielen wil passeren geef je een korte toeter, als je daarnaast rijdt geef je drie korte toeters en als je ze bijna gepasseerd hebt weer zo een kwartslag op maat getoeter. Maar indien een ander taxi ons wil passeren verandert het ritme en lijkt het meer op een claxonneer competitie die soms door de onze en soms door de ander gewonnen wordt. In de vorige blog heb ik al gemeld dat er inderdaad reden is voor dankbaarheid dat je weer heelhuids bent gearriveerd.

20130226-233435.jpg

20130226-233512.jpg

20130226-233526.jpg