Jakob was weggevlucht van zijn ouderlijk huis omdat zijn broer hem wilde doden. Zo was hij onderweg naar Haran. Terwijl hij opreis was werd het donker en ging hij overnachten. Terwijl hij sliep had hij een droom en zag de hemel open en de Here God zittende op de troon in de hemel. Er was een grote trap omhoog vanaf de plaats waar hij sliep en de engelen van God waren bezig om naar boven en naar beneden te bewegen op die trap. God sprak met Jakob en deelde zijn belofte met de grootvader van Jakob Abraham. God zei “Jakob deze belofte is ook voor jou.”
Dit verhaal was altijd voor mij het verhaal van de droom van Jakob, totdat ik het echt ging studeren en ontdekte dat het God was die zijn eigen droom voor Abraham, Izaak en jakob deelde met Jakob. Het was niet alleen een droom over hen maar over alle volkeren en alle geslachten van de aarde. Als ik het goed leest gaat het er om dat God alle volkeren en hun kinderen wil zegenen en de afstammelingen van Israël ervoor wilt gebruiken! Dat houdt ook een belofte en een zegen in voor ons. Iets van dit geluid klinkt door in
Psalm 67
1 Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een psalm, een lied.
2 God, wees ons genadig en zegen ons,
laat het licht van uw gelaat over ons schijnen, sela
3 dan zal men op aarde uw weg leren kennen,
in heel de wereld uw reddende kracht.
4 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
5 Laten de naties juichen van vreugde,
want u bestuurt de volken rechtvaardig
en regeert over de landen op aarde. sela
6 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
7 De aarde heeft een rijke oogst gegeven,
God, onze God, zegent ons.
8 Moge God ons blijven zegenen,
zodat men ontzag voor hem heeft
tot aan de einden der aarde.
Verder doordenkend maakte het een enorme verlangen bij mij los dat ook bij ons in de gemeente een plaats zal zijn waar mensen weer gaan dromen; en dat God zijn eigen droom voor de volkeren en voor de personen zelf in hun harten kan leggen.
De tekst die bj de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksterdag centraal staat:
“En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren. En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm. De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden. Hand 2:17-20
Maansverduistering
En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren; (Genesis 1:14, NBG)
In dit vers komt het woord mo’adim voor het eerst voor in de Bijbel. Het wordt vertaald met vaste tijden (NBG), gezette tijden (SV), seizoenen/seasons (NBV, , KJV) of “om de feestdagen” aan te geven (GNB). God, die alles heeft geschapen (Kolossenzen 1:16), heeft de mens dus de zon, de maan en de sterren gegeven als een aanwijzing voor gezette tijden, voor dagen, maanden en jaren. En zoals dag en nacht elkaar afwisselen en zoals weken, maanden en jaren elkaar opvolgen, zo komen en gaan de door God op gezette tijden ingestelde Feesten (Leviticus 23).
In profetisch perspectief associëren rabbijnen zonsverduisteringen met gebeurtenissen in de wereld en maansverduisteringen met gebeurtenissen die het Joodse volk en – sinds 1948 – de staat Israël aangaan. Ik denk dat ze daarin gelijk hebben en dat God door zichtbare tekenen aan zon en maan onze aandacht vraagt voor iets dat Hij op het punt staat te gaan doen met Israël respectievelijk de heidenvolken.
Als een maansverduistering plaatsvindt bij volle maan – de schaduw van de aarde bedekt dan de maan –, dan krijgt de maan door het licht dat om de aarde heen komt een oranjerode kleur. Vandaar de term: bloedrode maan. In 2014 zijn twee totale maansverduisteringen te zien en in 2015 opnieuw twee bloedrode manen. Het is uitzonderlijk als in twee achtereenvolgende jaren tweemaal een bloedrode maan te zien is. Astronomen noemen dat een tetrad.
Wat deze tetrad nog meer bijzonder maakt is het feit dat elke bloedrode maan valt op een door God ingestelde Feestdag! Het betreft de eerste dag van het Pesachfeest (Exodus 12:1-18) respectievelijk de eerste dag van Sukkot ofwel het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:33-34). Twee feesten die duidelijke voorboden zijn van wat komen gaat (Kolossenzen 2:16-17). Bij beide feesten kijkt Israël uit naar de komst van de Messias, het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt.
Maansverduisteringen (bron: NASA website)
2014
15 april (14 Nisan 5774) – Pesach
8 oktober (15 Tisjri 5775) – Sukkot
2015
4 april (14 Nisan 5775) – Pesach
28 september (15 Tisjri 5776) – Sukkot
Naast de vier bloedrode manen zijn er in 2015 tevens twee zonsverduisteringen te zien. Zonsverduisteringen treden overigens alleen op tijdens nieuwe maan. Deze twee zonsverduisteringen vallen ook op twee bijzondere dagen, te weten op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (Exodus 12:2) respectievelijk op de eerste dag van het burgerlijk Nieuwjaar, Rosj HaSjana (Hoofd van het jaar), ook wel Jom HaSjofar (Dag van de Sjofar ) of Jom HaDiem (Dag van het Oordeel) genoemd (Leviticus 23:24, Numeri 29:1). Bij de Joodse jaartelling begint het nieuwe jaar dus met de maand Tisjri, wat de zevende maand is volgens de Thora.
Zonsverduisteringen (bron: NASA website)
2015
20 maart (1 Nisan 5775) – Nieuwjaar
13 september (1 Tisjri 5776) – Rosj HaSjana
Wat opvalt is dat alle door God ingestelde feestdagen worden gevierd rond de volle maansdagen, dus in het midden van de maand, behalve het religieus en het burgerlijk Nieuwjaar, die beide aanvangen bij nieuwe maan. Op de Joodse kalender begint, zoals gezegd, iedere nieuwe maand met de verschijning van een nieuwe maan, dat wil zeggen dat de maan dan precies tussen de aarde en de zon staat en alleen de schaduwkant van de maan te zien is. De maan is dus feitelijk niet te zien. Het zogenoemde asgrauwe licht is zonlicht, dat door de aarde naar de maan wordt gezonden en vervolgens door de maan weer naar de aarde wordt teruggekaatst en hier zichtbaar wordt. Dit licht is het best waarneembaar zo’n drie à vier dagen vóór en na nieuwe maan. Om die reden werd in vroegere tijden door het Sanhedrin de nieuwe maand pas geheiligd als twee getuigen hadden verklaard dat zij de nieuwe maan hadden gezien. Hoewel men dus wel kan inschatten wanneer het moment van de nieuwe maan daar is, weet niemand precies de dag noch het uur.
‘Meteen na de verschrikkingen van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal aan de hemel het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht en grote luister. Dan zal Hij Zijn engelen uitzenden, en onder luid Sjofargeschal zullen zij zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeenbrengen, van het ene uiteinde van de hemelkoepel tot het andere. Leer van de vijgenboom (Israël) deze les: zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten, wanneer je dat alles ziet, dat het einde nabij is. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren.Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar Mijn woorden zullen nooit verdwijnen. Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het.’(Mattheus 24:29-36)
Deze woorden van Jeshua krijgen nog meer impact als we ons realiseren dat Rosj HaSjana een dag van zelf-inkeer is, een dag waarop op de Sjofar wordt geblazen (Jom HaSjofar) ter herinnering aan Gods belofte dat Hij aan het einde der tijden Zijn volk zal terugbrengen naar het Beloofde Land, dat Hij de Messias zal zenden, dat de doden zullen opstaan, maar ook dat elk mens zal worden geoordeeld (Jom HaDiem).
‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend.’ (Joël 3:3-4)
In de afgelopen twee millennia zijn tot nu toe zeven tetrads geweest, die plaatsvonden op Bijbelse Feestdagen, namelijk in de jaren 162 en 163, 795 en 796, 842 en 843, 860 en 861, 1493 en 1494 en daarna pas weer in de twintigste eeuw, in 1949 en 1950 en 1967 en 1968. Bij die laatste twee tetrads staan we even stil.
Maansverduisteringen (bron: NASA website)
1949
13 april (14 Nisan 5709) – Pesach
7 oktober (15 Tisjri 5710) – Sukkot
1950
2 april (14 Nisan 5710) – Pesach
26 september (15 Tisjri 5711) – Sukkot
1967
24 april (14 Nisan 5727) – Pesach
18 oktober (15 Tisjri 5728) – Sukkot
1968
13 april (14 Nisan 5728) – Pesach
6 oktober (15 Tisjri 5729) – Sukkot
In 1948 was er overigens op de eerste dag van Pesach (23 april) en op de eerste dag van Sukkot (18 oktober) een gedeeltelijke maansverduistering te zien.
Rond de tijd dat die bloedrode manen aan de hemel stonden, vonden er voor het land Israël en het Joodse volk ingrijpende gebeurtenissen plaats. Allereerst de oprichting van de staat Israël op 14 mei 1948. Deze profetische gebeurtenis (Jesaja 66:8) was voor vijf Arabische landen aanleiding om de piepjonge staat Israël aan te vallen. Ondanks de enorme militaire overmacht van de Arabische coalitie, kwam Israël, met Gods hulp, op 10 maart 1949 als overwinnaar uit de Onafhankelijksoorlog; sterker en met veel meer grondgebied. Twee andere belangwekkende gebeurtenissen waren het aannemen van de Wet op de Terugkeer op 5 juli 1950 en de hereniging van Oost- en West-Jeruzalem op 7 juni 1967. Na negentien eeuwen was Jeruzalem weer in Joodse handen, overigens net als Judea en Samaria, de Sinaï, de Gazastrook en de Golanhoogte.
In het Joodse jaar 5775 zijn niet alleen twee bloedrode manen te zien op Sukkot (8 oktober 2014) respectievelijk Pesach (4 april 2015) en een zonsverduistering op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (20 maart 2015), maar het jaar 5775 is tevens een Sabbatsjaar (Leviticus 25:4-7). Het herinnert het volk Israël eraan dat, wanneer ze eenmaal (weer) in het Beloofde Land wonen, het land een aan God gewijde rust moet krijgen en dat Hij Zelf in hun noden zal voorzien.
Vanaf de oprichting van de staat Israël zijn dat dus drie tetrads ofwel twaalf bloedrode manen. In de Bijbel staan beide getallen voor volledigheid, compleetheid. Daarnaast staat het getal twaalf tevens voor eenheid van Gods volk Israël.
Welke gebeurtenissen staan Israël en de volken te wachten? De tijd zal het leren. Voor Israël zullen het gebeurtenissen zijn die enerzijds het proces van eenheid en herstel van het land en het volk, zoals door God bij monde van de profeten is beloofd, zullen versnellen. Anderzijds zullen het ontwikkelingen zijn die ervoor zorgen dat Israël nog meer alleen komt te staan in de volkerenwereld. De politieke en diplomatieke druk op de Joodse staat zal toenemen, net als de oorlogsdreiging van de (islamitische) vijanden rondom. Maar God Zelf zal de wacht betrekken en Zijn land beschermen tegen doortrekkende legers. Hij Zelf waakt over Zijn land en volk met eigen ogen (Zacharia 9:8).
‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend. Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen: op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden, zoals de HEER heeft beloofd; ieder die Hij roept zal worden gered.’(Joël 3:3-5)
Zullen de Europese en Amerikaanse Joden, net als de Russische Joden twee decennia geleden, ook massaal alija(moeten) gaan maken? Worden Judea en Samaria, het hartland van het Bijbelse Israël, officieel geannexeerd? Zal de Sion weer zichtbaar de plaats worden waar Gods heerlijkheid troont?
Voor de volken die zich tegen God en tegen Zijn oogappel Israël keren belooft het daarentegen niet veel goeds.
‘Ik zag, toen het zesde zegel verbroken werd, hoe er een zware aardbeving kwam. De zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden gerukt. De hemel scheurde los en rolde zich als een boekrol op. Geen berg of eiland bleef op zijn plaats. Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen. Ze riepen de bergen en de rotsen toe: ‘Val op ons neer! Verberg ons voor het oog van Hem die op de troon zit en voor de toorn van het Lam! Want nu is de grote dag van Hun toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?’(Openbaring 6:12-17) ‘Dan zullen er tekenen zijn aan de zon en de maan en de sterren, en op aarde zullen de volken sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van de zee; de mensen worden onmachtig van angst voor wat er met de wereld zal gebeuren, want de hemelse machten zullen wankelen.’ (Lucas 21:25-26)
Als je goed luistert, kun je de voetstappen van de Messias al horen …!
Wij gaan een ongekend spannende en stormachtige tijd tegemoet. Steeds meer wachters zullen hun positie innemen en naar Jeruzalem afreizen!
‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken.’ Gen 1:26
God heeft je gewild. Hij heeft het uitgesproken voor alle engelen en hemel bewoners. “Laat ons mensen maken naar ons beeld”. God heeft het niet onder stoelen of banken gestopt. Hij heeft hardop zijn begeerde en verlangen om een evenbeeld uitgesproken.
Wanneer wij het scheppingsverhaal lezen. Lijkt het alsof we van buiten kijken. We lezen de woorden “In het begin schiep God de hemel en de aarde.” Dan volgt 7 maal de uitspraak “God zei” en dan de woorden “God zei laten wij..” Het is alsof wij ineens het spreken van God de Vader tot de Zoon en tot de Heilige Geest mogen horen. Zeven maal werd er afstandelijk gesproken over dingen en dan word er gesproken vanuit het Gods hart. Wij willen iemand plaatsen op deze prachtige wereld die beelddrager is van wie we zijn.
God is de auteur van ieder mens. Het was een wilsbeslissing van de oneindige God om ons als mensen te maken. Hij wil dus elke keer dat Hij naar de aarde kijk iets van zichzelf terugzien. Het was Gods besluit om iemand te maken waarin Hij iets van zichzelf telkens weer terug kan zien.
Wat een bijzonder weten dat de oneindige God jou gewild heeft!
Mozes zingt een lied aan het eind van zijn leven. Hij heeft zijn taak volbracht en heeft het leiderschap van het volk overgedragen aan Jozua. Vaak kijkt men ook terug op zulke momenten, dat doet Mozes ook hier. Hij heeft een indrukwekkende toespraak gehouden, hij heeft het keer op keer benadrukt hoe God in het verleden voor het volk gezorgd heeft, en nu staan zij op een belangrijke moment om het beloofde land in te nemen. Het land dat God onder ede aan Abraham gezworen heeft aan zijn nageslacht te zullen geven. Dan zingt Mozes een lied en de belangrijkste woorden borrelen naar boven: “Want ik zal de naam des HEREN uitroepen. Geeft grootheid aan onze God, de Rots, wiens werk volkomen is, omdat al zijn wegen recht zijn. Een God van trouw, zonder onrecht, rechtvaardig en waarachtig is Hij.” Deut 32:3,4 Wat een geweldige getuigenis. Voor Mozes staat het vast: “God is trouw.”Dezelfde beloften van trouw gelden ook voor ons vandaag: “Hij zal u ook bevestigen ten einde toe, zodat u onberispelijk zult zijn op de dag van onze Here Jezus Christus. God is getrouw, door wie u bent geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here.” 1Co 1:9 en “U hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat u boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat u ertegen bestand bent.” 1Co 10:13
Daarom mogen we het ook zingen en elkaar bemoedigen dat Hij niet verandert Hij blijft getrouw.
Geloof kan een enorme kracht zijn. Geloof heeft een geweldige invloed zijn atmosfeer en omgeving. Mensen met een groot geloof steken anderen aan en kunnen met elkaar grote dingen voor God doen. We lezen over deze geloofshelden in de bijbel. Mannen en vrouwen die door hun geloof koninkrijken bedwongen hebben. Ze hebben het recht gehandhaafd en verkregen wat God had beloofd. Ze hebben leeuwenmuilen gesloten en laaiend vuur gedoofd en ze zijn ontsnapt aan het zwaard. Ze groeiden uit boven hun zwakheid; ze werden sterk in de geloofsstrijd en dwongen vijandelijke legers tot de terugtocht. Vrouwen kregen hun geliefden uit de dood terug. Dit alles door hun geloof.( Heb.11:33,34,35) Geweldig! Maar er is ook een kracht die dit geweldige kracht van het geloof kan ondermijnen. Dat is vrees. Vrees komt niet van God. Het is de wereld binnengekomen na de zondeval. Jezus bemoedigd Jairis met de woorden, “Vrees niet geloof alleen.”Mar 6:36 We komen vele verhalen in de bijbel tegen van geloofsdurf. Maar ook voorschriften in de Bijbel om mensen die vrezen niet mee te laten doen in de strijd. Deze verhalen vinden we al in het begin wanneer God een volk voor hemzelf verzameld. We vinden het ook terug in het verhaal van Gideon. Hij moest de mannen die vreesde naar huis sturen. Zij mochten niet optrekken in de strijd. Twijfelaars en vreesachtige worden in de schrift op geroepen om te geloven. Want God is een beloner van wie met volle overgave Hem zoeken. Telkens wanneer God iemand roept of ontmoet komen de bemoedigende woorden. “Vrees niet Ik ben met je”!
Afscheid nemen van vreemdelingschap
De laatste fase van mijn reis is aangebroken. De laatste afspraken en zo vaak mogelijk even tijd nemen om een kopje koffie te gaan drinken met mijn moeder. Dit blijft altijd de moeilijkste gedeelte van enige reis. Er komt altijd weer dat moment van weggaan . Niet weten wanneer je elkaar weer gaat zien. Het leven is een reeks van momenten van afscheid nemen. Nieuwe dingen worden met de tijd oude dingen, en dan komt het moment afscheid nemen van oude dingen. Niemand van ons is ons leven zeker. Niemand van ons weet wat echt in de toekomst voor ons is weggelegd. Onze leven en toekomst ligt in de handen van God onze hemelse Vader, Hij biedt zekerheid dat over de dood zich uitstrekt. Er is een leven na de dood, een leven in heerlijkheid waarin wij de Vader en Zijn Zoon Jezus mogen ontmoeten van aangezicht tot aangezicht. Dat moment dat we elkaar in de ogen mogen kijken. Wat een dag zal dat zijn. Daar verlang ik naar met heel mijn hart
Voor het leven hier blijft het de uitdaging om te leven met de rechte prioriteiten. Want alles wat nu nieuw en dringend kunnen zijn is ook aan tijd onderhevig, en komt er weer het moment van afscheid nemen.
In de dagen voor zijn kruisiging heeft Jezus zijn discipelen voorbereid op zijn afscheid: “Jullie moeten je niet zo laten verontrusten. Jullie geloven in God; geloof zo ook in Mij! In het huis van mijn Vader zijn vele woningen want Ik ga heen om voor je plaats te bereiden” Joh 14:1,2. Zij waren verdrietig met het oog op het onbekende van zijn vertrek. Afscheid nemen blijft moeilijk. Het word deel van je leven. De laatste momenten met mijn moeder samen, in het tehuis waar ze nu zit. Werd ik geconfronteerd met de vraag. Hoeveel keer moest zij in haar leven afscheid nemen. Afscheid nemen van haar jeugdvriendje, mijn vader na meer dan zestig jaar samen. Afscheid nemen van zo veel vrienden en kennissen door de jaren heen. Telkens weer nemen we afscheid. niet zeker wetende of we elkaar hier ooit weer hier mogen zien. Wel echter afscheid nemen in de zekerheid en de wetenschap dat we elkaar weer zullen ontmoeten, herkennen en zien in het Vaderhuis als deel van Zijn gezin. Geen vreemdeling meer! Want het is volbracht door Jezus aan het kruis! “Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God.’ Ef.2:19
“Driemaal per jaar zult gij Mij een feest houden” (Exodus 23:14.)
Sommige mensen vragen zich af of hier een zelfstandig naamwoord
of een werkwoord wordt bedoeld. Maar je kunt “feesten” in beide
betekenissen gebruiken. We zullen volgens de Bijbel, drie maal per
jaar een feest houden, of feesten, het komt beide op hetzelfde
neer. Welke drie feesten bedoelt God hier? Pasen, Pinksteren
en..Loofhuttenfeest, niet kerstfeest zoals sommigen dachten. Er
is een Joodse schrijver, Herman Wouk, die schrijft:”Je kunt
veertig boeken over Israel lezen, en dan weet je eigenlijk nog
niets over het Jodendom. Maar als je eenmaal een jaar lang alle
Joodse feesten meemaakt, dan begrijp je pas wat vreugde is.” De
Joden hebben geen catechismus, zoals wij die kennen in de kerk.
Zij hebben feesten, en in die feesten toont God iets van zijn
karakter.
Er is een rabbijn geweest die gezegd heeft als je nog nooit
tijdens het Loofhuttenfeest in Jeruzalem bent geweest, weet je
niet wat echte vreugde is! Weet u waarom de Joden feestvieren? Om
God beter te leren kennen. Ik heb in de afgelopen tijd de klem
gelegd in prediking op Gods vaderschap en het kennen van God. Als
we op de juiste manier naar Jezus zien, zouden we Hem willen
omarmen, maar velen hebben een verwrongen idee over God de
Vader. Ze zijn bang voor Hem. Ze denken dat Hij streng, heilig en
Ver weg is. Ze denken dat je van God niets mag, dat Hij streng en
ongenaakbaar is. Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat God
het fijn vindt dat we feestvieren, dat je blij mag zijn in de
kerk en mag lachen. In de tekst staat: driemaal per jaar zult gij
voor Mij een feest vieren; “chak Adonai”, voor de Heer. Ik weet
niet of u zo ’n God kent. Een God die het heerlijk vindt om feest
te vieren. In de Franse vertaling staat: de gezegende God en
Vader weergegeven met: “Le Dieu bien heureux”, de zeer gelukkige
God. Kunt u zich dat voorstellen, dat God gelukkig is, in plaats
van streng? Ik denk dat daarom veel mensen afhaken, omdat ze een
verkeerde blik op God hebben. Maar God is een blijde God.
De eerste reden waarom God wil dat we feestvieren:
OM ONS TE BESCHERMEN
In Exodus 34:23 staat dat ieder van het manlijke geslacht
voor het aangezicht van de Heer zal verschijnen en dat God dan
zal zorgen voor het land dat achterblijft,”niemand zal uw land
begeren”. God zegt: “weest niet bang. Ik blijft achter in je land
als oppas. Ga nou maar, laat maar los.” Vergeet van al je
moeilijkheden, hoe kan dat zegt u, mijn bedrijf, of ik ben
ongeneeslijk ziek. Of: mijn huwelijk staat op springen. Of, de
situatie thuis met de kinderen is eigenlijk zo moeilijk en zwaar.
Ik heb diep in mijn hart die pijn, dat verdriet. Ik kan mijn
handen niet omhoog krijgen.
Maar God zegt, IK zal je land beschermen. Dat betekent: Ik weet
hoe je eruit ziet van binnen. Ik ken al je gevoelens. God gaat
naast je staan en zegt: wil je het nu alles aan Mij geven, leg
het nu eens in mijn handen. Ik wil je beschermen, en ik zou het
zo machtig mooi vinden als je ging feesten en alles achter je
liet. “De vreugde des Heren is onze toevlucht” zegt Nehemia.
Vlucht in Gods vreugde.
De tweede rede waarom God wil dat we feestvieren:
OM NA TE DENKEN
In Deuteronomium 16:2 wordt het Pascha ingesteld, en God zegt
daarbij dat ze daardoor de uittocht uit Egypte zullen gedenken.
Pesach is het feest van het gedenken van de uittocht uit
Egypte, de doortocht door de woestijn, en de intocht in het
beloofde land. En wij kunnen daaraan toevoegen: het verder
trekken tot de tijd dat de Heer zal zijn “alles in allen”. Van wat
je hoort, onthoud je ongeveer dertig procent, van wat je hoort e’n
ziet vijftig procent, en wat je hoort e’n ziet e’n doet 75 procent.
God is een wijze God. Als je gaat feesten geeft Hij je iets om te
horen, zoals bijvoorbeeld het machtige verhaal van bevrijding en
vernieuwing. Hij geeft je iets om naar te kijken. Daar was van
alles bij betrokken , bloemen, mierikswortels, die de bitterheid
van Egypte vertolkten en vele andere zaken. Maar je mag ook iets doen. Je mag dansen. Ik heb eens bij de Klaagmuur een Joodse man
tijdens het feest op zijn handen zien staan, terwijl hij klapte
met zijn voeten. Zo een uitbundige zaak is het feest voor de
Here. En dat terwijl Israël alleen nog maar de wet kent. Toch
zijn ze ongelooflijk blij. Als je de Here Jezus kent, zou het er
helemaal uit moeten barsten. God is een goede psycholoog, die ons
met onze hele persoonlijkheid wil betrekking bij het feest.
Bij het Loofhuttenfeest mag je wuiven met takken. De tak van de
mirt, de wilg en de palm. Die zijn samengebonden en je mag er aan
ruiken. En tegelijk moet je ook de stilte zoeken. Mijn ziel keert
zich stil tot God, van Hem is mijn Heil. Enerzijds overdenken.
Anderzijds praten over de grote daden die de Heer aan je ziel
gedaan heeft.
Zulke momenten zijn ontzettend belangrijk. In deze dagen van het
feest moet je je zegeningen tellen. En dan zul je ontdekken dat
de Here goed geweest is, dat Hij vergeeft en geneest. En dat Hij
de wereld terugbrengt tot zijn uiteindelijke oorsprong, het
paradijs.
De derde reden waarom God wil dat we feestvieren:
OM DE HERE TE LEREN VREZEN
In Deut. 14:22 staat dat we de tienden zullen brengen bij de
Here, en dat we van die tienden een feest zullen maken voor de
Heer. WE zullen eten en drinken en ons verheugen met ons
huisgezin (vs. 26), opdat Gij de Here uw God, uw leven lang zult
vrezen. Opnieuw zien we dat God geen strenge God is die met z’n
vuist op tafel slaat, zodat we Hem zouden vrezen. Integendeel,
Hij moedigt ons aan een feest te vieren. Als je je best hebt
gedaan voor het werk van de Here en de zending dan mag je ook
feestvieren.
Wat u dat van alle 613 geboden uit de Torah de rabbijnen het
aller-moeilijkste gebod vinden, dat men zeven dagen feest moeten
vieren en blij moet zijn. Zeven dagen lang je gevoelens je wil
opleggen, da’t is heel moeilijk. Bij de Pesach-maaltijd drinken ze
vier bekers wijn. En sommige rabbijnen werden daar misschien wat
duizelig van, de enige reden dat dit toegestaan werd, was dat ze
vreugde konden bedrijven in de Heer, en dat gold als een
uitdrukkelijk gebod bij alle feesten.
Bij het Pinksterfeest staat dat erbij; dat zij blij moesten zijn,
en bij het Loofhuttenfeest staat het tot driemaal toe: “Weest
blij, wees vrolijk en wees waarachtig vrolijk.” Peter van Woerden,
de neef van Corrie ten Boom ging met een groep Zwitsers naar het
Loofhuttenfeest. Hij zei op de vooravond van het feest: “Als je
nog wat te huilen heb, moet je het nu doen, want morgen kan het
niet meer.”
DE blijdschap was er al in het Oude Testament, maar in het Nieuwe
Testament zegt Paulus dat we “te alle tijde” blij moeten zijn.
Dat is niet zeven of acht dagen tijdens een feest, maar altijd,
ook wanneer we naar kerk gaan,altijd omdat we onze wensen met
dankzegging bekend mogen maken bij God. Tante Corrie ten Boom zei
altijd :”Niet janken maar danken”. Jezus heeft gebeden: laat hun
blijdschap volkomen zijn.
Wie het boek Openbaringen leest, valt van de ene verbazing in de ander. We worden geconfronteerd met een aanbidding zo intens, alles God looft die op de troon zit en het Lam. Het is een aangrijpende gezicht of visioen dat Johannes meemaakt. Lofliederen en aanbidding wisselen zich af met beelden van God overwinning in de toekomst. Dan komt er dat geweldige moment in de toekomst een loflied over de Koningschap van onze God en de bruiloft van het Lam. De bruid heeft haar gereed gemaakt haar jurk is voltooi, prachtige lichtgevende linnen, het straalt aan alle kanten, het weerspiegeld de heerlijkheid van de Vader en van de Zoon. De heerlijkheid van de hemel en van de schepping zoals het was voordat dood en ziekte, zonde en verval de wereld binnenkwam. Een heerlijkheid zo luisterrijk en geweldig dat Johannes moeite heeft woorden te vinden om het te omschrijven. Zo overweldigend is het dat Johannes wilt neervallen in aanbidding voor de verteller. De bruidsjurk is versierd met de werken en de resultaat van de gemeente, de kerk op aarde. Johannes is er helemaal overweldigd door. Als we dat gewaad herkennen als resultaat van alles wat we doen in de gemeente. Dan gaat het ons verstand en begrip te boven. Zo spreekt Paulus ook over ons bestemming als individuen maar ook als gemeente – bestemd om goede daden te doen die God van te voren bereid heeft. De daden als versiering van het bruid van het Lam.
Wat een geweldige beeld! De vijand van God en de aanklager probeert ons constant te vernederen en terug te houden en kleinerend te spreken over elkaar en over de kerk in het algemeen. Johannes zag het resultaat van gemeente zijn en werd met ontzag vervuld.
Heel veel mensen leven in onkunde over geestelijke principes. God heeft een orde geschapen in de schepping, door onze westerse samenleving zijn we de beginselen van Gods principes kwijtgeraakt. De heersende gedachte is dat feiten het leven bepaald. Dat is hoegenaamd niet waar, woorden bepalen voor de grootste mate het leven van mensen. De Bijbel leert ons dat de schepping door Woorden is ontstaan. Dat God sprak en dat door de woorden die Hij sprak is het zichtbare ontstaan uit het niet of (on) zichtbare. Het leven van de gelovige word dus niet beheerst door het zichtbare maar juist door – ‘de woorden van God’. Daarom is het zo belangrijk dat we van God moeten horen. Dat we Gods plannen voor onze leven moeten ontdekken. En in geloof stappen zetten om hierin te wandelen. Daarom is het Profetische Woord zo belangrijk. De afgelopen weken hebben we op de maandagavonden steeds mensen in onze midden gehad met profetische gaven. Zij spraken woorden van God over mensen en gaven Woorden van God door. Deze woorden spreken over Gods plannen en gedachten voor elke mens. Abraham de Vader van alle gelovigen heeft eerst de woorden van belofte van de Here God ontvangen, hij geloofde die woorden en het werd hem tot gerechtigheid gerekend. Daarna kreeg hij ook zichtbare tekenen om aan vast te houden. God sprak; ‘Ik zal je zegenen en een groot volk maken.’ Abraham trok in geloof weg en daarna gaf God het opdracht, ‘Abraham kijk naar de sterren en tel de sterren.’ Abraham kreeg het opdracht om niet naar de omstandigheden te kijken maar er bovenuit, naar de sterren. Als gemeente hebben we een woord voor dit jaar ontvangen. “Geen Woord dat van God komt zal krachteloos wezen”. Geloof het Woord, heft je hoofd omhoog, kijk naar de sterren. Als jong kind heb een klein Engelse gedichtje geleerd mij enorm aangesproken. “To low they seek, that seek below the stars.”
Deze is door vele jaren moeilijke tijden mij steeds bijgebleven.
Zie ook Woorden hebben kracht!
God heeft een goed plan voor ons leven. De Bijbel spreekt over zijn bewogenheid voor ons als mensen. Psalm 139 spreekt erover dat Hij ons al zag in de moederschoot. De belangstelling voor ons gaat echter veel verder. Al voor de schepping van de wereld had God jou al op oog. Hij heeft ook al een prachtige plan voor jouw wereld uitgewerkt. Het staat in Efeze 2:10 met de volgende woorden. Zijn maaksel zijn we geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen die God van te voren bereid heeft dat wij daarin zouden wandelen. Zo heeft God allerlei prachtige plannen voor ons klaar. Hoe we dat bereiken is door in geloof Hem steeds te vragen en Hem ons leven te laten leiden. Zo heeft Hij ook voor zijn volk Israël prachtige plannen gehad, maar zij hebben dat niet ontvangen omdat zij afgeleid werden en niet in geloof volhardend zijn weg zijn gegaan. Komende maand willen wij steeds op verschillende manieren stilstaan bij Gods bedoeling en plannen voor ons leven.
